λουβικός

-ή, -ό

γλωσσ. φρ. «λουβική γλώσσα» — μη ομιλούμενη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο νότιο τμήμα τής Μικράς Ασίας, είναι στενά συνδεδεμένη με τη χεττιτική, την παλαϊκή και τη λυδική γλώσσα και αποτελεί πρόδρομο τής Λυδικής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. Luwian language].